1/02/2016

Tutku

Sanırım son zamanlarda en çok üzerine düşündüğüm şey, zaman geçtikçe hayata karşı olan tutkumuzun azalıyor olması.
Özellikle aşk konusunda ve hayatımızın en büyük kısmını geçirdiğimiz işimiz için heycanımızı kaybediyoruz. 

Aslında bu sanırım biraz kabullenmekten kaynaklanıyor.

"Daha iyisi gelmeyecek en iyisi ben bu kişiyi yada bu işi kabul edeyim bari.." dediğimiz anda aslında tutkularımıza olan inancımızdan bir parça kaybediyoruz.
Ve bununla beraber içimizdeki o çocuksu heycanı yavaş yavaş kaybediyoruz.
Daha fiziksel, mantıksal olan, risk sevmeyen, monoton yetişkinlere dönüşüp; ahh küçükken pilot olmak isterdim ne güzel hayallerim vardı, ahh lisedeki aşklar ayrı saf ve güzeldi diyerek gününü geçiren.

Son zamanlarda ben de tam bu düşüncedeydim.. 
Hayatta tutku dolu olduğum günleri düşünüp ; "Herhalde onlar o zamana mahsus hislerdi, büyümek bunlardan vazgeçmek demek.. " düşünceleriyle mantıklı yetişkin adımları atıyordum ki bir telefon geldi.

O ilk saniyeler boyunca telefonda konuşurken heyecandan ne yapacağımı bilemedim,
istemsiz şekilde kendi odamda oturmuş gülümserken,
aklım tamamen uçsuz bucaksız bir çayırda Heidi gibi koşturup kuzularla el ele tutuşup dans etmeye başladı,
kalbim deli gibi atıyor,
ellerim terliyor,
sanki kan basıncından kıpkırmızı olduğumu hissediyor gibiydim :)

Sonra yeniden dünyaya döndüm.

Ve dedim ki bir şeyin doğru olup olmadığını anlamak hiç de zor değilmiş aslında.
Doğru yerde ve doğru zamanda tam da istediğim bu ! dedim.

Özellikle hayatta sıradan giden bir çok şey varken aşk ve iş'in sıradan olmaması gerektiğine inanıyorum.

İyi insan, tatlı insan, hmm bakalım bir şeyler olur sanırım diye biriyle birlikte olmayın.
Sizi kalbinizi heycanlandıran ve aklınızı Heidi gibi umarsızca çayırlarda koşturanı kabul edin.
Gel dediğinde her şeyi bırakıp koşarak yanına gitmek istediğin,
Yanında farklı hissettiğiniz biriyle birlikte olun.
Her sabah öff yine iş.. şeklinde değil, bu gün neler katabilirim, neler yapabilirim, kendimle ilgili yeni adımlar, yeni başlangıçlar, değişiklikler neler yapabilirim heycanını veren işi bulun. 

"Uyuyamıyorum çünkü hayallerim yarın gerçek oluyor !!"
Bu sözleri dedirten her ne ise, kim ise onu bulun.
Çünkü hayatta sıradan bir sürü şey olurken bir yandan mucizeler de oluyor.
Siz o mucizelerin yazarlarından biri olun.

Beklemek gerekse bile,
buna değiyor.


No comments:

Post a Comment